วันพุธที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2552

ผจญภัยในวรรณภูมิ


ผญจภัย ในสุวรรณภูมิ


พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้ง อยู่ดีๆงานก็เข้าตอน สี่ทุ่มครึ่ง เมื่อเพื่อนที่สนิทสุดๆโทรมาอยากไปส่งอ.ที่สุวรรณภูมิ
ก็ดันเป็นเพื่อนที่สนิทสุดๆๆ ทำไงได้ ไปก็ไป

สุวรรณภูมิ เคยไปไหม? ไม่เคย
อยากไปไหม? 2 จิต 2 ใจ ก็เพื่อนสนิทอ่า *-* มันอยากไปอ่า ใกล้วันเกิดมันด้วย เอาว่ะๆๆ55+
ไปแล้วได้อะไร? ได้ไร ไม่รู้ รุ้แต่อยากให้เพื่อนเจออ. เปนครั้งสุดท้าย ก็พอ
เสียอะไร? เสียตังไง เอาน่า เงินทองของนอกกาย ไม่ตาย ไม่มีตัง ก็ตายอยู่ดี สำคัญๆๆๆ
คุ้มไหม? ถ้าคิดตามหลักเศรษฐศาสตร์ วันนี้ต้องไปจองที่นั่งตอน 9 โมง แต่ต้องไปสุวรรณภูมิตั้งแต่ ตี5ครึ่ง อยู่ถึงเย็นรอเจ๊ ไม่เอาๆๆเหนื่อย แต่คิดในแง่เพื่อน ก็เพื่อนอยากไป จัดไปจาเสียอารายวันเด๋วเอง
ขอป๊า ก่า เจ๊ยัง? ยัง
ไปยังไงเนี๊ยะ? รถตู้ แล้วต่อ รถเมล
จาหลงไหม? ไม่ลองไม่รู้

แล้วก็ตัดสินใจไปโดยที่สุดๆๆๆ
โดยการเตรียมตัว เราก็เลยหาสายรถเมลตอน5ทุ่มกว่าๆ ถามใครก็ไม่ได้เรื่องเลย เห้อๆๆ พรุ่งนี้จารอดไหม เราก็ไม่เคยไป ไปก็ไปวิสุทกษัตริย์ ที่อื่นๆ
ไม่ใช่อ่า หือ แย่นะเนี๊ยะ กลัวหลง เห้อ นอนๆๆดีก่า

เช้าที่น่ากลัวก็มาถึง
อ่า อาบน้ำทำไรเสดไปได้แล้วเรา 5.30 เช้าไปถึงรถตู้ออกพอดี ถึงเมเจอร์และ รอรถเมล 556 ก่อน แว่นก็ไม่ได้เอามาดีที่มีพี่กับเพื่อนช่วยกันดูซะ
ด้วยโชคชะตา หรือ ฟ้าดลใจ รถเมลพี่มา 507 เวนของกำ กำของเวร ไปทำงานซะเเล้ว โหหห สุดๆๆ นุ่งรอ มาพอดี 556ของเรา ขึ้นๆๆๆ
ใจนึงก็คิดแพงแน่เลย เอาแบงค์ 100 จ่ายไป เห้ย !!!!!! ผิดคราด 34 บาท เห้ยๆๆๆ ถูกๆๆๆ ในเว็บ บอกว่า 40-50 บาท
โหหห...โล่งๆๆๆมีตังเก็บและ 555+
สุวรรณภูมิ เราต้องไม่หลับนะๆๆๆๆ นั่งไปเรื่อยๆๆ ด้วยความที่มีฝรั่งขึ้น อ่าเล็งฝรั่งมันลงตรงไหน ลงตรงนั้นและ555+ ฉลาดๆๆ
พอถึงตรงนี้ทำไมคนลงเยอะ เอาว่ะ ลงมั้งตัดใจลง พอลงมาเห็นฝรั่งนั่งอยู่เลย งานเข้าเเล้ว แปลกๆๆๆๆๆ
ลงมาก็เดินไปเรื่อยๆเห็นท่าไม่ดี ถามดีก่า ปรากฏงานเข้าจิงๆๆ น้องอยู่ที่ส่งของค่ะ น้องต้องนั่งรถเวียนไปลงที่รอรถเวียน แล้วน้องก็ตรงขึ้นรถเวียนที่มีคำว่า Express อ่า หลงจนได้ๆ เห้อๆๆ
นั่งรถเวียนตามเค้าบอกๆๆ ถึงจนได้ 555+ ทางเข้าที่ 4 โหะๆๆๆ เพิ่งจา 7.30 ครึ่ง เดินดูเที่ยวบิน HJ คุนหมิง รอตรงเนี๊ยะแหละ
มนุษย์มากมายเลย คนจีนทังนั่น พระเจ้าช่วย ขอซับไทย หน่อย ฟังไม่รู้เรื่อง คุยรายกาน กย่าชนหนูนะ หนูกลัว 555+
อ่า อ. มาแล้วๆๆๆ โหหห ของเยอะ จาเอาของขึนเครื่อง รอเปนชาติ เหมือนที่อาจาร์ย บอกเลย นานจิงๆๆๆๆๆๆนานมากกกกกกกกก
เห้อ ตอนต่อจากนี้คงไม่เล่านะ เล่าตอนจะกลับดีก่า
บอกตรงๆๆดูป้ายเอา ที่รอรถเมล 555+
ออกไปรอข้างนอกนั่งรถเวียนไปสถานที่รอรถเวียนดีก่าๆๆ ก็ออกมายื่นรอ รถเวียนมาแย้วววว ทำไมไม่จอด????
หันไปมอง ด้วยความฉลาดจัด นี่ไม่ใช่ที่รอรถ ต้องไปรอตรงป้าย เดินลากขอไปเมื่อยมากมาย เหนื่อยมากมาย อ่ารอรถมา
ขึ้นรถเวียนมาถึงที่ มองหารถเมลกันใหญ่ 556 ของหนู เหอะๆๆๆๆ เจอสักที่ 555+
ในที่สุดก็เดินทางมาถึงที่ เซนทรัลอย่างสวัสดิภาพ แล้วก็ทำธุระ จองที่ หาหนังสือ รอพี่ ก็ปาเข้าไป 6.30 โมงได้เวลากลับกันแล้ว

ปล. Tripนี้จำไม่มีลืมเลย
คำว่าเพื่อน อ่า ถ้าทำได้ก็ทำให้หน่อย เพื่อนดี 555+
ได้อะไรจากการไปเยอะ ได้รู้ว่า
สนามบินใหญ่มากๆๆๆๆๆ นั่งรถเวียนนะ
ไม่ลองไม่รู้ อย่าคิดไปเองด้วย มันก็ไม่ได้เลวร้ายซะหน่อย อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าที่ขึ้นเครื่อง ที่ส่งเค้า ที่ห้ามเข้า เยอะจิงๆๆที่ได้มา
ได้รู้จักการ จากลา ทุกคนต้องมีการจากลา ไม่ว่าจากกันตรงนี้ หรือ ตอนไหนก็ตาม เค้าก็ต้องไปอยู่ดี เวลาไม่เคยรอใครจริงๆๆ
ได้รู้จักมิตรภาพ ถ้าเราไม่ไป เพื่อนก็คงไม่ได้ไปส่ง มันง่ายมากที่จะบอกไปว่า เราไม่ไป แต่เราก็ตัดสินใจเองว่าไป แล้วก็คิดว่า ถ้าไม่ไปคงจะเสียดายมากๆๆ
เห้อ แต่ให้ไปอีก คงต้องนอนเยอะๆๆเลย เหนื่อย 555+ แต่ก็สนุก ...........

ไม่มีความคิดเห็น: