วันอาทิตย์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2551

ก่อน Noël


Noël est une fête chrétienne célébrant chaque année la naissance de Jésus de Nazareth, appelée Nativité.
Sa célébration à la date du 25 décembre a été fixée dans l'empire romain d'occident vers le milieu du IVe siècle, en remplacement de la célébration solaire, avant de se généraliser à toute la chrétienté. Les Églises orthodoxes, qui suivent le calendrier julien, célèbrent Noël le 7 janvier.
Au-delà de son contexte chrétien, dans lequel elle constitue avec Pâques une des grandes fêtes, Noël est devenu une fête profane populaire qui trouve bon nombre d'expressions, célébrant notamment la famille et les enfants, faisant l'objet d'échanges traditionnels de cadeaux.
La popularité de cette fête a fait que Noël est devenu un patronyme et un prénom.
รีบไปหน่อยเด๋วค่อยย้อนอัพวันพ่อ 555+

วันจันทร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ประธานาธิบดีคนที่ 44 ของอเมริกา

Barack Hussein Obama II








Barack Hussein Obama II (pronounced ; born August 4, 1961) is the President-elect of the United States and the junior United States Senator from Illinois. Obama is the first American American to be elected President of the United States.
He is a graduate of Columbia University and Harvard Law School where he was president of the Harvard Law Review. Obama worked as a community organizer and practiced as a civil rights attorney before serving three terms in the Illinois Senate from 1997 to 2004. He taught constitutional law at the University of Chicago Law School from 1992 to 2004. Following an unsuccessful bid for a seat in the U.S. House of Representatives in 2000, he announced his campaign for the U.S. Senate in January 2003, won a primary victory in March 2004, and was elected to the Senate in November 2004. Obama delivered the keynote address at the Democratic National Convention in July 2004.
As a member of the Democratic minority in the 109th Congress, he helped create legislation to control conventional weapons and to promote greater public accountability in the use of federal funds. He also made official trips to Eastern Europe, the Middle East, and Africa. During the 110th Congress, he helped create legislation regarding lobbying and electoral fraud, climate change, nuclear terrorism, and care for returned U.S. military personnel.
On February 10, 2007, he announced his candidacy for President of the United States, and on June 3, 2008, he was named the presumptive nominee of the Democratic Party after a 17-month-long primary campaign. He became the President-elect after defeating Republican presidential candidate John McCain in the general election on November 4, 2008, and is due to be sworn in as the 44th President of the United States on January 20, 2009.

บารัค โอบามา (อังกฤษ: Barack Obama) มีชื่อเต็มว่า บารัค ฮุสเซน โอบามา ที่ 2 (Barack Hussein Obama II) (เกิดเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2504) ได้รับเลือกตั้งให้เป็นประธานาธิบดีคนที่ 44 แห่งสหรัฐอเมริกา เขาเป็นคนอเมริกันเชื้อสายแอฟริกันคนที่ 5 ที่ได้ดำรงตำแหน่งเป็น สมาชิกวุฒิสภาจากรัฐอิลลินอยส์ ในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา และเป็นคนอเมริกันเชื้อสายแอฟริกันคนเดียว ที่เป็นทั้งสมาชิกวุฒิสภา และเป็นประธานาธิบดี
โอบามาเกิดที่เมืองโฮโนลูลู ในรัฐฮาวาย บิดาเป็นชาวเคนยา มารดาเป็นชาวอเมริกัน เมื่ออายุได้ 6 ขวบ มารดาแต่งงานใหม่กับชาวอินโดนีเซีย และย้ายไปอยู่ที่จาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย กับแม่และพ่อเลี้ยงของเขาเป็นเวลา 4 ปี โอบามาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย และกฎหมายจากมหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ด เคยทำงานเป็นผู้จัดการวงการสังคม, อาจารย์มหาวิทยาลัย และทนายสิทธิพลเมืองมาก่อนที่จะหันมาสนใจการเมือง เขาได้ดำรงตำแหน่งเป็นสมาชิกวุฒิสภาแห่งรัฐอิลลินอยส์ ในปี ค.ศ. 1997 ถึง ค.ศ. 2004เคยสมัครเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกาในการเลือกตั้งปี 2000 แต่ไม่ชนะการเลือกตั้ง จึงเริ่มหาเสียงในการสมัครเป็นสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี 2003
โอบามาได้กล่าวสุนทรพจน์สำคัญในการประชุมแห่งชาติพรรคเดโมแครต ค.ศ. 2004 ขณะที่ดำรงตำแหน่งสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐอิลลินอยส์ จากนั้นได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐอเมริกาในเดือนพฤศจิกายน 2004 ด้วยคะแนนเสียงกว่า 70%
ในระหว่างการทำหน้าที่ในสภาคองเกรสที่ 109 นั้น โอบามาได้เรียกร้อง ให้มีการควบคุมการใช้อาวุธ และเรียกร้องให้มีการแถลงการใช้จ่ายเงินของรัฐบาล ให้สาธารณชนได้ทราบด้วย นอกจากนั้น ในช่วงนี้ เขายังเคยไปเยือนยุโรปตะวันออก ตะวันออกกลาง และแอฟริกาอย่างเป็นทางการด้วย ในสภาครองเกรสที่ 110 หรือสภาปัจจุบันนั้น เขาก็ได้เรียกร้องให้มีการดูแลอาชญากรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ สภาวะอากาศเปลี่ยนแปลงหรือโลกร้อน การก่อการร้ายด้วยอาวุธนิวเคลียร์ และให้การดูแลทหารผ่านศึกสหรัฐ
วันที่ 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2007 เขาประกาศที่จะลงสมัครเป็นผู้ท้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดี และในวันที่ 3 มิถุนายน ปี 2008 เขาเป็นที่รู้จักในพรรคเดโมแครตว่าเป็นผู้สมัครที่มีความอาจหาญ ชาญชัย หลังจากระยะเวลา 17 เดือนที่มีการหาเสียงมาโดยตลอดนั้น เขาก็ชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีในวันที่ 4 พฤศจิกายน ปี 2008 หลังจากการโต้วาทีกับจอห์น แมคเคน ผู้ท้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีจากทางพรรครีพับลิกัน โอบามาจะเข้าพิธีสาบานตนเป็นประธานาธิบดีคนที่ 44 ของสหรัฐในวันที่ 20 ธันวาคม ค.ศ. 2009


Barack Hussein Obama II, né le 4 août 1961 à Honolulu, Hawaii, est un homme politique américain, sénateur démocrate de l'Illinois au Sénat des États-Unis depuis 2005. Le 4 novembre 2008, il s'est assuré la victoire pour l'élection au poste de président des États-Unis en remportant une large majorité de grands électeurs. Une fois élu par ces derniers le 15 décembre 2008, il doit entrer en fonction le 20 janvier 2009, devenant alors le 44e président des États-Unis et le premier afro-américain à accéder à la Maison Blanche.

วันพฤหัสบดีที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

วันอาทิตย์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2551

Des présidents de la République française

รายชื่อประธานาธิปดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสสาธารณรัฐที่ 2

(พ.ศ. 2391 - พ.ศ. 2395)



1 หลุยส์ นโปเลียน โบนาปาร์ต(Louis-Napoléon Bonaparte)

20 ธันวาคม พ.ศ. 2391(ค.ศ. 1848) 2 ธันวาคม พ.ศ. 2395(ค.ศ. 1852) 4 ปี


สาธารณรัฐที่ 3
(พ.ศ. 2413 - พ.ศ. 2483)

2 อดอลฟ์ ตีแยร์ส(Adolphe Theirs)

17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2414(ค.ศ. 1871) 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2416(ค.ศ. 1873) 2 ปี


3 ปาตรีซ เดอ มาก-มาอง(Patrice de Mac-Mcmahon)

24 พฤษภาคม พ.ศ. 2416(ค.ศ. 1873) 30 มกราคม พ.ศ. 2422(ค.ศ. 1879) 6 ปี


4 ฌูลส์ เกรวี(Jules Grévy)

30 มกราคม พ.ศ. 2422(ค.ศ. 1879) 2 ธันวาคม พ.ศ. 2430(ค.ศ. 1887) 9 ปี


5 มารี ฟรองซัวส์ ซาดี การ์โนต์(Marie François Sadi Carnot)

3 ธันวาคม พ.ศ. 2430(ค.ศ. 1887) 25 มิถุนายน พ.ศ. 2437(ค.ศ. 1894) 7 ปี


6 ฌอง กาซีมีร์-เปอรีเยร์(Jean Casimir-Perrier)

27 มิถุนายน พ.ศ. 2437(ค.ศ. 1894) 16 มกราคม พ.ศ. 2438(ค.ศ. 1895) 6 เดือน


7 เฟลิกซ์ โฟร์(Félix Faure)

17 มกราคม พ.ศ. 2438(ค.ศ. 1895) 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2442(ค.ศ. 1899) 4 ปี


8 เอมีล ลูเบต์(Émile Loubet)

18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2442(ค.ศ. 1899) 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2449(ค.ศ. 1906) 7 ปี


9 อาร์มองด์ ฟาลีแยร์ส(Armand Fallières)

18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2449(ค.ศ. 1906) 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2456(ค.ศ. 1913) 7 ปี


10 เรย์มงด์ ปวงกาเร(Raymond Poincaré)

18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2456(ค.ศ. 1913) 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2463(ค.ศ. 1920) 7 ปี


11 ปอล เดชาแนล(Paul Deschanel)

18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2463(ค.ศ. 1920) 21 กันยายน พ.ศ. 2463(ค.ศ. 1920) 7 เดือน


12 อเล็กซ็องดร์ มิลเลอรองด์(Alexandre Millerand)

21 กันยายน พ.ศ. 2463(ค.ศ. 1920) 11 มิถุนายน พ.ศ. 2467(ค.ศ. 1924) 4 ปี


13 กาสตง ดูแมร์กู(Gaston Doumergue)

13 มิถุนายน พ.ศ. 2467(ค.ศ. 1924) 13 มิถุนายน พ.ศ. 2474(ค.ศ. 1931) 7 ปี


14 ปอล ดูแมร์(Paul Doumer)

13 มิถุนายน พ.ศ. 2474(ค.ศ. 1931) 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2475(ค.ศ. 1932) 1 ปี


15 อัลแบร์ต เลอบรัง(Albert Lebrun)

10 พฤษภาคม พ.ศ. 2475(ค.ศ. 1932) 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2483(ค.ศ. 1940) 8 ปี ตำแหน่งประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสว่างลง(พ.ศ. 2483 - พ.ศ. 2490) วิชีฝรั่งเศส (พ.ศ. 2483 - พ.ศ. 2487)ประมุขแห่งรัฐฝรั่งเศส (Chef de l'État Français) ฟิลิป เปแต็ง(Philippe Pétain) 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2483(ค.ศ. 1940) 20 สิงหาคม พ.ศ. 2487(ค.ศ. 1944) 4 ปี

คณะรัฐบาลเฉพาะกาลแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส (พ.ศ. 2487 - พ.ศ. 2490)

ประธานคณะรัฐบาลชั่วคราวฝรั่งเศส (Président du Gouvernement provisoire de la République française)

ชาร์ลส์ เดอ โกลล์(Charles de Gaulle)

3 มิถุนายน พ.ศ. 2487(ค.ศ. 1944) 26 มกราคม พ.ศ. 2489(ค.ศ. 1946) 1 ปี 6 เดือน

เฟลิกซ์ กูแอ็ง(Félix Gouin)

26 มกราคม พ.ศ. 2489(ค.ศ. 1946) 24 มิถุนายน พ.ศ. 2489(ค.ศ. 1946) 5 เดือน

จอร์จ บิโดต์(Georges Bidault)

24 มิถุนายน พ.ศ. 2489(ค.ศ. 1946) 16 ธันวาคม พ.ศ. 2489(ค.ศ. 1946) 6 เดือน ภาพ:Blum.jpg เลอง เบลิง(Léon Blum) 16 ธันวาคม พ.ศ. 2489(ค.ศ. 1946) 16 มกราคม พ.ศ. 2490(ค.ศ. 1947) 1 เดือน


สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4
(พ.ศ. 2490 - พ.ศ. 2502)

16 แว็งซ็องต์ โอรียอล(Vincent Auriol)

16 มกราคม พ.ศ. 2490(ค.ศ. 1947) 16 มกราคม พ.ศ. 2497(ค.ศ. 1954) 7 ปี


17 เรอเน โกตี้(René Coty)

16 มกราคม พ.ศ. 2497(ค.ศ. 1954) 8 มกราคม พ.ศ. 2452(ค.ศ. 1959) 5 ปี


สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 5
(พ.ศ. 2502 - ปัจจุบัน)

18 ชาร์ลส์ เดอ โกลล์(Charles de Gaulle)

22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2433 – 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2513 (79 ปี)

8 มกราคม พ.ศ. 2502(ค.ศ. 1959) 28 เมษายน พ.ศ. 2512(ค.ศ. 1969) 10 ปี

รักษาการประธานาธิบดี อแลง โปเอร์ (Alain Poher)

17 เมษายน พ.ศ. 2452 - 9 ธันวาคม พ.ศ. 2539 (87 ปี)

28 เมษายน พ.ศ. 2512(ค.ศ. 1969) 20 มิถุนายน พ.ศ. 2512(ค.ศ. 1969) 2 เดือน



19 จอร์จ ปอมปิดู(Georges Pompidou)

5 กรกฎาคม พ.ศ. 2454 – 2 เมษายน พ.ศ. 2517 (62 ปี)

20 มิถุนายน พ.ศ. 2512(ค.ศ. 1969) 3 เมษายน พ.ศ. 2517(ค.ศ. 1974) 7 ปี

รักษาการประธานาธิบดี อแลง โปเอร์ (Alain Poher)

17 เมษายน พ.ศ. 2452 - 9 ธันวาคม พ.ศ. 2539 (87 ปี)

3 เมษายน พ.ศ. 2517(ค.ศ. 1974) 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2517(ค.ศ. 1974) 6 เดือน

20 วาเลรี ยิสการ์ด เดส์แตง(Valéry Giscard d'Estaing)

2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2469 — (82 ปี)

27 พฤษภาคม พ.ศ. 2517(ค.ศ. 1974) 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2524(ค.ศ. 1981) 7 ปี


21. ฟรองซัวส์ มิแตรรองด์(François Mitterrand)
26 ตุลาคม พ.ศ. 2459 - 8 มกราคม พ.ศ. 2539 (79 ปี)

21 พฤษภาคม พ.ศ. 2524(ค.ศ. 1981) 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2538(ค.ศ. 1995) 14 ปี

22. ฌากส์ ชีรัก(Jacques Chirac)

29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2475 — (75 ปี)

17 พฤษภาคม พ.ศ. 2538(ค.ศ. 1995) 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2550(ค.ศ. 2007) 12 ปี

23. นิโกลาส์ ซาร์โกซี(Nicolas Sarkozy)

28 มกราคม พ.ศ. 2498 — (53 ปี)

16 พฤษภาคม พ.ศ. 2550(ค.ศ. 2007) ปัจจุบัน

วันอาทิตย์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2551

La Terreur ยุคแห่งความเหี้ยมโหด

Robespierre
Georges Danton


Robespierre et ses amis Saint-Just et Couthon
คณะปฏิวัติแห่ง 9 Thermidor Year II
Robespierre ถูกประหาร


La Terreur
ยุคแห่งความเหี้ยมโหด


ยุคแห่งความเหี้ยมโหด (The Reign of Terror - 5 กันยายน พ.ศ. 233628 กรกฎาคม พ.ศ. 2337)
ในบางครั้งเรียกในภาษาอังกฤษสั้นๆ ว่า The Terror (ฝรั่งเศส: la Terreur) หมายถึงช่วงระยะเวลาประมาณ 10 เดือนที่เกิดขึ้นในการปฏิวัติฝรั่งเศสจากการพยายามต่อสู้กันระหว่างคู่แข่งสองฝ่ายซึ่งได้นำไปสู่ความรุนแรงด้วยการฆาตกรรมหมู่ด้วยกิโยติน ส่วนใหญ่จะโยงถึง

บุคคลคือ Robespierre และ Georges Danton ซึ่งกลายเป็นตัวแทนหรือสัญลักษณ์ของการปฏิวัติที่รุนแรงทั่วๆ ไป
ความโหดเหี้ยมได้เริ่มเมื่อวันที่
5 กันยายน พ.ศ. 2336 ซึ่งตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก การปราบปรามอย่างรุนแรงเพิ่มเริ่มขึ้นในระหว่างเดือนมิถุนายนและกรกฎาคม พ.ศ. 2337

ซึ่งถูกเป็นภาษาฝรั่งเศสว่า "la Grande Terreur" หรือ ความเหี้ยมโหดอย่างที่สุด (The Great Terror) ยุคสมัยแห่งความหวาดกลัวสิ้นสุดลงด้วยการประหารผู้นำของคณะปฏิวัติหลายคนภายหลังจากที่ถูกโค่นล้มโดยคณะปฏิวัติแห่ง 9 Thermidor Year II ในวันที่ 27 กรกฎาคม 1794 โดยเหล่าผู้นำที่ถูกประหารยังรวมไปถึง Saint-Just และ Maximilien Robespierre ผู้ซึ่งกลายเป็นเหยือรายสุดท้ายของยุคสมัยแห่งความหวาดกลัวที่เขาสร้างเอง ประมาณกันว่ามีผู้คนระหว่าง 18500 ถึง 40000 คนต้องจบชีวิตลงด้วยการประหาร
โดยในเดือนสุดท้ายของยุคแห่งความหวาดกลัว มีผู้คนถูกประหารไปถึง 1900 คนหลายคนถือว่าทรราชยุคใหม่เป็นมรดกของ
ยุคแห่งความหวาดกลัวนี้ แต่บางคนก็แย้งว่ามุมมองเช่นนี้เป็นการมองข้ามความสำคัญและอิทธิพลของการปฏิวัติฝรั่งเศส
ในการสร้างประชาธิปไตยและรัฐธรรมนูญยุคปัจจุบัน

วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2551

การปฏิวัติ ฝรั่งเศส



พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 (Louis XVI)
การทำลายคุกบาสตีย์(Prise de la Bastille)

การประหารด้วยเครื่องกิโยติน

สมัชชาแห่งชาติ (National Assembly)



การปฏิวัติฝรั่งเศส เหตุแห่งวันชาติฝรั่งเศส 14 กรกฎาคม 1789
อยู่ในช่วงการปกครองของพระเจ้าหลุยส์ที่ 16
เหตุเกิดการปฏิวัติก็คือ
ช่วงนั้นฝรั่งเศสได้นำเงินไปช่วยทำสงครากับต่างประเศ ก็คือ ออสเตรเลีย และอเมริกา
ประกอบด้วยราชสำนักใช้จ่ายเงินมาก การเก็บเกี่ยวไม่เพียงพอ ชนชั้นกลางเห็แนวทางประชาธิปไตยจากนักปรัชญาเมธี และเห็นตัวอย่างการปฏิวัติของอเมริกาและอังกฤษ ด้วยการที่เงินในพระคลังไม่เพียงพอ จึงเรียกเก็บภาษีเพิ่ม
การปฏิวัติจึงเริ่มขึ้น ในวันที่ 17 มิถุนายน เหล่าสามัญชนรวมกันจัดตั้ง
"สมัชชาแห่งชาติ" (National Assembly)
พระเจ้าหลุยส์ที่16ทรงเรียกทหารมารอบกรุงปารีสและพระราชวังแวร์ซายน์ สามันชนเข้าใจผิดนึกว่าจะยุบสมัชชาแห่งชาติ
ดังนั้นวันที่ 14 กรกฎาคม 1789 ชาวปารีสยกขบวน พร้อมตะโกนว่า
เสรีภาพ เสมอภาค ภราดรภาพ
เดินทางไปคุกบาสตีย์การโจมตีคุกบาสตีย์ ในปารีสเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2332(ค.ศ. 1789) แม้ป้อมปราการและคุกสมัยกลางในปารีสที่เป็นที่รู้จักในชื่อบาสตีย์นี้จะมีนักโทษเพียงเจ็ดคน แต่การล่มสลายของมันได้กลายเป็นสถานการณ์ที่รุนแรงและควบคุมไม่ได้ที่นำไปสู่การปฏิวัติฝรั่งเศส และต่อมามันก็ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของสาธารณรัฐฝรั่งเศส . ในฝรั่งเศส, วัน Le quatorze juillet (14 กรกฎาคม) เป็นวันหยุดราชการ ก่อนหน้านี้มันเป็นที่รู้จักในชื่อ Fête de la Fédération (วันหยุดสหพันธรัฐ). วันนี้มักถูกเรียกว่า วันบาสตีย์ (Bastille Day) ในภาษาอังกฤษ.
หลังจากนั้นพระเจ้าหลุยส์ก็ถูกประหาร ด้วยเครื่องกิโยติน
แล้วก็ปกครองด้วย โรแบส ปิแยร์ ฝรั่งเคศเกิดความวุ่นวาย และวาดระแวงกัน
จนกลายเป็นสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว ( Reign of Terror)




วันอาทิตย์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ชี้แจงความเป็นไป

ความเป็นไปช่วงนี้ เหนื่อยๆ เรียนกันหัวโต

อัพในช่วงนี้ของอิงเป็นประวัติศาสตร์ นิดส์นึง 555+

ชอบมากเลยย

อารยธรรมกรีก

อารยธรรมโรมัน

สงครามคูเสด
และอื่นๆอีกตามมา จะทยอยอัพแล้วกันเนอะ 555+

วันอาทิตย์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2551

Symboles nationnaux








Symboles nationnaux.

- Le coq gaulois

- Marianne

- Le bonnet phrygien

- La marseillaise

-Le drapeau tricolor

- L'hexagone
*รูปเรียงไว้ให้แล้วนะ หาเองกับมือ สวยสุดๆๆ555+